از دیشب چریده رو کاغذ خودکار / منم از صبح کردم نشخوار / / شعر رو تا ببینم اگه خوشمزست واست بذارم تو بشقاب / پس دهنیه از اونجایی هم که مریضم من سریع بغل کن مستراح رو / قفل کن درا رو چون میزنی تگری حتماً / ببین انقدر عجیب و غریبم من / مردم چشماشونو همچین میمالن و نگاه میکنن که انگار تو صفینم من /